hüzün
Bugün hüzünbaz günümdeyim
Sağımda sararmış kapılar Solumu hiç sorma! Hasret Vuslat Yakınımdaki uzaklar… Yıkıntıların arasında O bir başına O yapayalnız Her yanı yamalı kısa pantolonuyla oturmuş Toprağı avuçlayan çocuk gibiyim bugün Tek gözünün altına domurlanmış bir damla yaş inatla düşmemekte Yanaklar sarı Saçlar kara çaput Ayaklar çıplak Parmaklar zift gibi karanlık Uzatıyorum elimi Her yakarışım bir o kadar sessiz Ha değdi değecek uçları ellerimin parmaklarına O küçücük Ama büyük adam edasındaki nasırlı ellere Başı önde toprağı kazaduruyor yırtık, baş parmağı dışına fırlamış eski pabuçlarıyla. Yüzüne bakıyorum Sanki kara bulut O tek damla domur inatla yanağında Sanki; Sanki tüm pınarları kurumuş kara gözlerinin….. B.P. |