En derindedir bazı şeyler
Hisler
Tutkular
Kırgınlıklar
Tutamayıp tutunamadıklarımız hep bir derinlerdedir
Ve biri gelir
Uzatır elini
Çıkarıverir göğün üstüne bedenini
Güneşinde üstüne…



Yar, yar-ım olanın bütüne ermesidir…
Har, sönen yüreğin yar-ile kıvılcıma dönmesidir…
Var, olmayan gece ile gündüzün yar-a dönen yüzüdür…
Kar, ummana ekilen tohumun yar-ile bedene geçişidir…


Vurgun saatlere çeyrek var
Akrep yelkovanın kıçından ayrılmamakta
Birazdan
Az sonra belki de
Karanlık dehlizine bırakacağız kendimizi uyku denen yarı ölüm halinin
Ve belki de
Her ölüme yeni bir yaşam sıkıştıracağız saniyeler içinde
Ve yeni güne uyanmaya gark edecek aynadaki solgun silüetimiz
Ben kimseye kendine iyi bak demedim
Kendine aynadan bak dedim ki;
Kişi güzel bakabilsin kendine de...


Bazı şeyleri unuttuğum
Aslında unuttuğumu sandığım
Ve keza unutmak için hasırların altına süpürdüklerimi,
Bana bir güzel yeniden hatırlattın
Iyi ki geldin
Iyi ki varsın...



Her varış bir kaçıştır aslında
Her kurtuluş/un bir mahkumiyet olduğu gibi…



Bencileyim yaza döndü yüzüm
Kah ahvalini seyreyledim Kah küçük bir buseni
Hava ayaz Boran,kar, kış Ama içim sıcak
Hadi uzat!!! elini göğüs kafesimden içeri
Sadece dokun...




Bırak defteri kalemi elinden
Sonra o telefonu da koy bir kenara
Kelamları kısaltarak konuşma
Ki hayat nasıl kısa cümlelere küçük puntolarla sığdırılabilir ki..
Hadi çık balkona
Yak bir sigara
Elinde bir bardak çayında mutlaka olsun
Sigara çaysız yetim gibidir ya hani...
Şimdi derin bir nefes çek
Hem sigarandan
Hem havadan
Hem hayattan
Hemde...

Hadi bırak kalemi kağıdı
Yaşamın kendi yazgısını ilk ağızdan dinle
Sessiz…
ama tam da olması gibi nakaratı yaşamın…
B.P.