ihtişaminsanın, taşsız topraksız gömüldüğü; tek mezarlık yüreğidir... tik... tak... başlasın sondan geriye iştima, gideni sol yana gelmeyeni de.. kesin uğultuyu, kulağımda kanayan sesler hezeyan, ne vakit kalabalık oldu bu yalnızlık, baş ucumuz müeccem, sen yoksan, ben.. ve hali hazır da tedirgin, elleri titreyen musul sabahı, ayazıma dalmışkeñ takvimden habersiz, ayvaz zikirde fikrim mapus, son alfabesi şiirin dar ağacı, yemin kendime değil... bir kez can bulmak sa, o da sana nefes almak... artık dilediğin kadar tekim, sevgilim... karan |
Son alfabesi şiirin darağacı
Şaire nefes almak yakışır değerliyse bulduğu candan. Ne güzeldi Karan .Selamlıyorum