DEM
Bir dem daha geceden
Islak kumlar küsmüş cümlelerden Fırtınaya sırt çevirmiş Köhne kayık denizinden... Amansız kalmış Kahkahalar karanlıklara saklanmış Dünlerce önce çalmış kapısını eylül Unutuvermiş mevsimin gelişini Dalga da suskunmuş Belli ki zamansız güneş kandırmış ... Yoksa bilmez miydi kış dününü ? Geçip giden güz eylülü... Aybüke |