Pişmanlık
Pişmanlık
Ateş benim içimdeydi Seni yakan o ateş Ben seni yolda bulmadım Bir yerden satın almadım İki göz bakışının doğurduğu çocuktu Bizimkisi Saman alevi değil Gürül gürül yanıp korlaşan ve kül olan Senin suçun yok benim andaval Durmadan küle kibritler çakan Öyle bir rüzgâr estirdim ki Ne kül kaldı ne duman Kime ne fayda pişman olmuşum pişman Sen sözünü söylemiştin Bendim laftan sözden anlamayan İçimden gelmiyor dedi İçimde çiçek açan Ahmet Coşkun |
Ve duygusal ince şair
Tebrik ediyorum ÜSTADIM
Kaleminiz susmasın
Başarılar
SELAM VE DUA İLE