Sebep
Emsalsiz cemalidir, gönlümü mest eyleyen,
Kumral sarı tellerdir, sarıp, derdest eyleyen! Hülyalı bakışlardır, sunup aşk şarabından, Yudum yudum içirip, beni sermest eyleyen! Seherde muştu gibi, açan gülü andıran, Hazanı unutturup, bahar geldi sandıran, Kahverengi gözlerde, efsunkâr gülüşüdür, Kendine meftun edip, hasretiyle yandıran! Kara sevda narından, nasibimi aldıran, Umudun kollarında hayallere daldıran; Böyle talepkâr kılan, al renkli dudaklardır, Vereceği bir buse, olsa bile baldıran. Uzakta olduğunda yollarını gözleten, Ab-ı hayat kaynağı sohbetini özleten, Firakın ateşidir, içimde hiç sönmeden, Kor misali durup da yüreğimi köz eden! |