HATIRLA

Ola ki dönersin şehirden köye
Uğra bir markete al bir hediye
Sorarsa tezgâhtar bunlar ne diye
Geçmişte yaşanan an’ı hatırla

Gidince ananın elini öp sen
Bacının hatrını mealen sor sen
Ola ki babanı yatalak görsen
Gururla ona bak dünü hatırla

Mülkiyet Tanrı’ın senindir sanma
Tek odalı evdir diye utanma
Besmelesiz sofraya sakın ha konma
Bir yatakta yedi canı hatırla

İyi günde emmi dayı dostundur
Hemhal olup gezmek senin kastındır
Tezek kokan o köy senin aslındır
Unutursan bir gün beni hatırla

Yad etme şehirde geçen günleri
Mahalle, mahalle gez düğünleri
Yedim diye var say ki öğünleri
Kıvranıp durduğun günü hatırla

Zengini fakiri birdir köylerin
Neşesi bol olur köyde toyların
Karşılığı olur mülkte peylerin
Yeter ki gittiğin yönü hatırla

İstersen tövbe et dönme hiç geri
Düşersen kolundan tutacak biri
Ayşe’nin yerini tutmaz ki Şeri
Cennetim dediğin canı hatırla

Olur da başına bir iş gelince
Bacın ki can deyip yaşın silince
Düşmanlar çekilip dostlar kalınca
Damarda kodlanmış kanı hatırla

O topraktır yedi ceddin doyurdu
Hak bildi yaratan böyle buyurdu
Meleklerden üstün seni kayırdı
Ceddinde var olan şanı hatırla

Sakın ola asla eğme başını
Sırtında olsa da taşı taşın
Helalinden kazan sıcak aşını
Haramla gelecek sonu hatırla

An gelip te hesap sorulduğunda
O incecik kılı kırk yardığında
Adaletle kalem kırıldığında
Kılıcı getiren kını hatırla

Efkan ÖTGÜN