4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1545
Okunma
Nuriş’e...
Bölünmez bir ağıtın delinen yüreğidir
dönen dünya
bir yıldızın dert ortağıdır
karışır gelinlerin gece okuduğu türkülere
sen gelirsin aklıma
sonu kabul görmüş sevda masallarını dinlerim
içinde sen kokarsın
ne fark ederdi sanki
Beethoven Anadolulu olsaydı
yine aynı gecede aynı
bitmez miydi ağıtlarımız
şen olasın
bahar olasın diye
kısa tutuyorlar günlerimizi
darda bırakıyorlar ömrümüzü
halbuki
herkesin kardelenden kemendi var
astarı yırtılmış bir ceketin
mevsim öncesi hediyesidir o
ve ömrün sızan ışıklarından süzülüp
güneşin delikanlı tuvalinde
kainatın sekizinci rengidir
zor çözülen kördüğümdür
bir ucunda sen
bir ucunda ben