Nusaybin...
Zamanlardan bir zamandır
Sokak ortalarında Dağ başlarında Düşerken çiğ taneleri geceye Kırışıklıklar haritası yüzümle Menzilini kaybetmiş gözlerimle İçimdeki dağların eşkiyasını Öldürdüm sana gelirken Alnımı ve bedenimi kalbime dayayıp Ölümden ve canıma tak etmiş hatıralardan Yer diplerinden Düşler kurarak yerin üstüne dair Zaferler büyütmeye geliyorum Susamış topraklarına Alnımın terinden nehirler akıtarak Gül dikmeye geliyorum Ey acılarımın şehri Umutlarımın kalbi Nusaybin... |
şehirlere yazılan şiirler hep biraz burukluk taşırlar..
bu şiirde öyle..
içindeki hüzne rağmen bir umut ışığla yazılmış..
tebrik ederim...
güzeldi, hem de çok..