EN ÇOK KENDİNE MİSAFİR...Aksıran bir ses olabilirim Lanetin izleğinde bir düşüş Kerevete çıkanların lahit benzeri enkazında Ezkaza aşkı dileyen bir derviş Seyyahların tükettiği yollarda En çok kendine misafir. Gel-git aklın nidalarına uyarım da uyarım Bir kuşluk vakti İçimde çemkiren hangi kuş İse mezarımdan kalkıp lanet okuduğum Bir deli fani. Şimdimi tehir ettim, sen mazi! Yaftaladığın her geçmiş dünü Taşımayacağım bak, mezarıma. Gömdüklerime de sahip çıkmadan Lanetin efkârına banıp her satırı Tek bir methiye dizmeyeceğim Şiir pazarında. Ben ki göçebe şiirlerin yürek tetikleyicisi; Ben ki lenduha düşlerin Kırık kiremitlerinde bir yankesici Mutluluğu çalıp çırpan Bonkör fıtratımda Bir sıkımlık canı kalsa da şiirin Şaibeli öyküsünde bunca şairin Dehliz benzeri imgelerinde Sıra dışı bir tezahür Saçmaları yediğim her yenilgi Saçmaladığım her gece. Günü değil karşılamak Ölümüne uyumak Günün deviniminde Haraç mezat yaşadığım nasıl bir kepazelik ise Devrik sevinçlerde Biteviye tanık olduğum bunca hüzne mi Kılıf biçeceğim ansızın? Dumura uğradığım Bir körebe kurşunda Yaftalanan mezarıma Da mı çemkirecek İblisin gölgesine tanık evren Nasıl ki hezimetine uğramış nefsin. Bir radde dahi etmez işte Değerin izdüşümünde Kayıp birkaç mısra: Adından ibaret bir düşü İsmine ihanet eden bir gülden de alacaklı iken Satılmış düşler Yenilginin cetvelinde Tuzak sorularla Cahil fıtratın sığındığı Bir bukle de olsa demeyi maharet bildiği Huzurun penceresine konan Serçe kıvamında bir neşe Sekerken içimde dize dize… Şerrinden uzağım kötünün Nefesimi tükettiğim her ömürlük yenilgiyi Düşmüşken not niyetine Çapkın bakışlı bir imgeden çaldığım Anlamı banıp da mutluluğa Günyüzü görmekten uzak Bir perde daha kapanırken Methiyelerden uzak bir dinginlik Yazgımın uğruna Verdiğim buna kaybı Çekerken sineye. |
Bu şiir; Şiirin yüceliğinin ve güzelliğinin kanıtı...
Beğendim…
Şiir yaşamdır… Şiir hayattır…
...................................................Saygı ve selamlar..