KIRIK EKMEK
KIRIK EKMEK
Yaradanımız; İnsanoğlu gibi, Bizi’de topraktan yarattı. . İnsanları akıllı; Bizi, tahıllı diye, tanıttı. . İnsanların; Yaşamını bize, Bizim yaşamımızı, İnsanlara yazdı. .. Insanlar; Akıllarıyla azdı, Akılsızlık larını, Harman’da, üstümüze saldı. Rüzgar; Bizi , bir o’ yana , Bir, bu yana, savurdu.. Aslın’ da; Bizim’ de soylarımız, Akrabalarımız var. Kokenimiz; Konya ovasıdır, Tarih’te yazar. Arpa; Buğday, Darı, Mısır ve Pirinç gibi , Geniş ve kalabalık aileyiz. İnsanlar; Bize, tahıllı giller, derler..!! Dünya nın; Her yerin’ de yaşarız, Sevenimiz’de var, Sevmeyenimiz’ de. Saygıda; Kusur etmeyenler gibi, Saygısızlık, yapan da var. Akrabalar’dan farkımız; Kaliteli ekmek un’u olmakmış , Öyle derler, insanlar. Derlerde; Ekmek diye, Bizi, ne hallere koyarlar . Anlayacaginiz, ekmek olurken..!! Değirmeni görmem; Unumu bilmem, Suyumu bilmem. Mayası bozuk, Ustayı, hiç bilmem...!! Zamanın’ da mı yoğrulmuş, Zamansız mı, yoğurun, Günahı boynuna. Bildiğim; Zamanlı, zamansız dilimlenmiş, Kırık dökük, ekmeğim. . Hangi sofrada; helalim, Hangi sofra da, haramim, bilmem. Bildigim; Kızgın har da pişirilmiş, Bohru yanık, ekmeğim. Hangi sepette taze, Hangi çuval’da, bayatım, Bilmem.. Kim bilir; Hangi, çocuğun gözün de umut, Hangi, babanın kucağına’ da, gururum, İşte bunu bilirim...!! Adına yeminler edilen; Uğruna, ter dökülen, Yalanların, dilsiz şahidi, Tanri huzurun’da, son külüm.. Dün’den kalma; Çilingir mezesine, Körü, körüne bandıralmış, Sahipsiz ekmegim.. Belki de; Ahlar almış toprağımla, Çöpler de ıslanmış, Küflenmiş son parcayim .. Şehirin gobegin de; Kırıntılarımla, Yuvasizlarin gagasinda, Sohbet atığıyim’ ya. Acılarım bundandır. ..!! Kokusu iştah kabartan Açlığın bereketiyiken.. Zamansız Kırık dökük; Dilim, dilim lokmalanmış, Tadsiz, tuzsuz , bir hal da. İnsanların elinde; Değer biçilmez, Yanık ekmeğim. .. Bilent Atalay 03/12/2016 Istanbul |
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
...........................................Selam ve saygılarla..