ANAM BİLSİN İSTEMİYORUM

Hatırlarmısın; Beni hiç sevmedin, bende seni.
Neden; Sokaklar dar gelirdi ikimize,
Şimdi, mapusta can ciğer gardaşız,
Ne serpilmişlerdi ekmeğimize, aşımıza.

Yirmi iki yıldır buradayız;
Hergün anamız ağlıyor,
Ne büyüdük, nede küçüldük
Yarınki hayallerimizle yaşlandık.

Hep birlikte; Özgür olacaktık
Elimizi, kolumuzu sallay, sallaya
Koridorları turlayıp, hüzünlenecek
Demir kapıyı tekmeleyip, çıkacaktık.

Hayal ettiklerimiz gibi olmadı’ki;
Gökyüzüne, Güneşe olan hasretimiz
Demekki, buraya kadarmış.
Gözünüz aydın, yolunuz açık olsun.

Benim sayacak günlerim çok;
Siz varın, selametle gidin
Balalarınıza sarılın, gözlerinden öpün
Ocağınızı, bacanızı püfür, püfür tüttürün.

Yükünüzü; Gücünüzü denk eyleyin,
İşiniz gücünüz, kışa kalmaz biterse
Kasabaya varır varmaz,
Bizim köydeki, eve’de uğrayın.

Etrafı kolaşan edin;
Yıkık, kırık ne varsa onların.
Kış gelmeden; Ekine, biçime yardım edin,
Hakkınız neyse, öderim.

Babam öle’li yıllar oldu;
Anam köyde bir başınadır,
Beni gavurun gurbetinde bilir,
Anamın ellerinden öpün.

Bayram günlerinde; Anama gidin
Pamuk ellerini, sarıp sarmalayın
Yüreğinin sıcaklığını, kokusunu
Avuçlarınızla, bana getirin.

Anam; Beni sorarsa,
Birşey söylemeyin,
Bilmesin dünün ardını,
Şey diyin, ve susun.

Size’de; Kimlerdensiniz derse
Başka memleketliyiz diyin,
Mapus damında, gardaş olduğumuzu
Anam bilsin, istemiyorum.

Asi olmayı; Umarsız olmayı
Acımasız duyguların, sahibi olmayı
Gaddarlığı, yakıştıramazdı bana,
Anam bilsin, istemiyorum.

Bir Dünyası; Birde, ben vardım.
Göğsünde saklar; Kıyamazdı bana,
Dövüle, dövüle ezildiğimi, yıkıldığımı
Anam bilsin, istemiyorum.

Elimde hiçbir şey yok;
Çocukluğum, gençliğim yok.
Bitmiş; tükenmiş aşklarımı,
Anam bilsin, istemiyorum.

İstediği; Yüksek okulu okuyup,
Memur, Mühendis olamadığımı,
Diplomamın olmadığını,
Anam bilsin, istemiyorum.

Oğul; Bir ayağım çukurda,
Zamanın geldi, geçiyor derdi.
Yalandan; benden geçti dediğimi,
Anam bilsin, istemiyorum.

Mahalleden bir kız beğenmiş;
Kızın çok, çok isteyeni varmış,
Beğendiği kıza, bacım dediğimi
Anam bilsin, istemiyorum.

Anlamsız geçmişim;
Bütün yargılarıyla,
Üstüme, üstüme geliyor
Anam bilsin, istemiyorum.

Bin aldanmıştı bakışlarım;
Siyah, beyaz hep renkliydi,
Koştukça ayağım takıldı,
Anam bilsin, istemiyorum.

Ben; Anamı hiç anlayamadım,
Anlattıklarını derelere serptim,
Normal biri olamadığımı,
Anam bilsin, istemiyorum.

Çocukluğumdaki gibi bilsin;
Yaramazlıklarmı unutmasın,
Güzel hatıralarımın olmadığını,
Anam bilsin, istemiyorum.

Vicdanım; Vazgeçmeyi seçti,
Her an, gücüme yemiyorum,
Sonsuz uykuyu hak ettiğimi,
Anam bilsin, istemiyorum.

Beklide; Hiç kavuşamayacağız,
Belkide; o’gün hiç gelmeyecek.
Anamı; Babamı, köyümü özlediğimi,
Anam bilsin, istemiyorum.

Mapuslu gardaşlarım;
Eskiden birbirimizi sevmediğimizi,
Gardaşlarımla; Helalleşemediğimi,
Anam bilsin, istemiyorum.


Komşu kalp şiirleri

Bilent ATALAY
20*04*2024
BURSA