KendinceDeğişir havam birden... Dokununca tenime rüzgar... Hırçınlaşır ya deniz... Dalgalar devleşir... Çığlık çığlığa uçuşmaya başlar martılar... İşler içime inceden inceye... Süzülür gelir işte o an... Ö z l e m ... Eksik kelime... Bir şey var... Kelimelerin yetersiz olduğu... Hislerin coştuğu... Dökülen bir dua... Hüznün umuduna... Avaz avaz sessizce boğulan... Ömür denen kervanda yanan, yananlar... İs kokulu anlar... Prangalar vurulu... Geçmek bir adım öteye... Geçmek rüya.... Geçmek hayal... Dokunmak o soğuk gerçeğe... Ürkek, yorgun, çaresiz... Zaman durur anılar kalır sadece... Yelkovan kovalarken akrebi... Dünya döner yine kendi halinde... Yüzler renkli... Yüzler anlatır kendini... Bilen bildiğini sanır kendi gibi... Ne söylersen söyle... İnan işlemez gönüldeki resme... Her fırça darbesi... Şekil verir kendince... |
Duygular, telkinle de yönlendirilemez... Yürek kendi bildiğini kendi diliyle söyler!... :)))
ve ... yaşananlar belirler hayat tablosundaki son rötuşları...
Şairin gizemli anlatımıyla duygularını aktardığı şiirini kutlarım... Saygılarımla...