Eylül de Gel
Sevgilim,
Bu vaz geçmişliğim sana değil kendime. Yüreğimi alıp giden şu rüzgar. Şu asi yağmur. Ve şu kızıl saçlarım kısır döngünde. Uzayıp giden Bir şehir ve ben. Solmuş bir gölge fesleğenin yorgunluğunu koydum kalbime. Dahası yalnız bir kadın oldum çıktım Şiirler, Ve hep bir şeyler yarım. Eksik Ne dersen de. Yani, ikimizde suçluyuz seninle. Eylül de gel.. Özge Özgen |
nakış nakış örgüye hazır
kıvamında tatlı sert anlatımı
hoş bir paylaşım kutlarım
değerli şairi,