//*YANGI…Eşkıya kesilir gece olunca zaman İner uykular öncesi odama Gün ışıyana kadar tutsak eder ruhumu Yığıştırırım sigara izmaritlerini Savrulur kül kül duman duman Adını anımsamak Ve sonra kaybetmek Ve yeniden bulmak durmadan durmadan bitirir beni Limanları beklercesine sabahı beklerim Kanım grileşir, acısı yüzüme yansıdıkça ilk güzün Özümü köze dönüştürür özün Herhangi bir ıraklığın başlangıcı da Bitişi de omzumda bir mavzer ağırlığıdır Biliyor musun durmadan Kulaklarımda çınlar o son gecenin nağmeleri Kervanlar gelir geçer buralardan Bense boşu boşuna açıp kapatırım perdeleri… |