Azra ıslığını çalıyor rüzgâr,
Topla dağılacak ipek saçların.
Düşerse peşine yüklü bulutlar,
Tut elime konsun, yağmur kuşların.

Her an eşi ile gezen üveyik,
Cama dayadığın yüzünden öpsün.
Kirpiğini tutsun bir alageyik,
Alnımın çatından ok diye vursun.

Azra takvimimde yapraklar soldu,
Ağaçta kalanlar ondular sanma,
Dibine döktükçe hepten soyundu,
Yokluğuna kuşlar kondular sanma.

Sitem için değil, sensiz kollarım
Sarmadığı tenden izler taşırlar.
Yolcusuna meftun benim yollarım
Gümüş halhalından seni tanırlar.

Azra gözlerime insaf eylesen
Çanaklarda kanım uykuya hasret
Sevgilim üstüme hüznünü sersen
Uzaktan el eder kasr-ı saadet.

Adın bir deliksiz inci tanesi
Boynuma gerdanlık ol da asayım.
Basılmamış kumda çöl bakiresi
Dilindeymiş serap uzat tadayım.

Azra yaslı ömrün gamlı yokuşu
Sabahında yolum, in beş yüz adım,
Sen misin bana yük, akşamın kuşu
Uzar aynı yollar bin beş yüz adım.

Yokluğunda öksüz okşadığın saç
Omzuma hasretlik çekenler düştü.
Ateşle sınandım, dedi göğsün aç
Kurtlar soframıza bir bir üşüştü.

Azra ne öğrettin bal karıncaya
Okurmuş ardından suya dualar,
Kokunu yollamış güller semaya
Buram buram sensin bazı akşamlar.

Yaseminler solar seni koklasa
Beyaz esvabını çıkarır atar.
İnce bir sızıyla aşkın yoklasa
Arından tutunur çiçeğe nektar.

Azra ipek şalda gördüm yüzünü
Aşkta Kays’ı geçmiş diyorlar bana,
Sar onu tenine örtsün üstünü
Hurilerdir döken bu közü cana.

Bir hurinin parmak ucunu görsün
Saklayamaz aşık eksikliğini,
Kader ağlarını hızlıca örsün
Çaldın sanacaklar güzelliğini...

Azra; ince fidan, tüy kadar hafif,
Rüzgârdan ejderha yollayasım var.
Ateş kusmayacak, kuş kadar naif,
Binersen yolunu kollayasım var.

Hep derler yalnızlık Allah’a mahsus
İzin ver bir gece sende kalayım.
Lâl olsun dillerim, gözlerim mahpus
Sırma gümüş tenden efsun alayım.

Azra oturalım ateş başında
Gözlerine nazır her yer muhabbet,
Getir yazsın kader, kalem kaşında
Okunsun alnımda hükm-ü müebbet.

Var diyorlar adın, yar mendilinde
Beline sarılmış altından kemer,
Onlar kadar mesut olayım ben de
Vursunlar canıma aşkından semer.

Azra sevda kuş mu, kanadın açar,
Ağzıma geliyor bazen yüreğim.
Uzat ellerini sanmaki kaçar,
Gıyabında bağlı sana bileğim.

Katar katar gökte gezer turnalar
Düşlerimi sardım kanatlarına
Uzat avucunu yaksın kınalar
Bizimle ersinler muratlarına.

Azra bilmiyorsan aşk nağmeleri
Derin bir nefes al, dal yüreğine
Sinende yatan o güvercinleri
Uyandır bendeki kuş süreğine.

Gönlüme lehimli saçındaki tel
Yokluğunda hüzzam çalar geceler
Şenlenecek bağrım, yeterki sen gel
Göğsümüzden içsin aşkı serçeler.

Not: Vamık ve Azra mitiyle devleşen bin yıllık aşka ithafımdır....