Bana çok yazıyorsun diyorlar
Bilmiyorlar ki içimde koca bir limon ağacı var
Yazmazsam kelimelerim ağzımda ekşiyorlar...

Bir de uzun yazıyormuşum
Bunca limonu seyreltmek gerekmez mi?
Mutaassıp bir evdi bizimkisi,
Kısa şeyler hoş karşılanmazdı mahallemizde
Karşıda oturan Melahat Teyze
akşam üzeri içine don giymeden,
kül dökmeye çıktığında
kahvede bayram olurmuş gerçi

Babam o akşamlarda eve,
hayli eğlenmiş dönerdi...
Melahat Teyze’ye on saniye bakmak,
yoksul mahallemizde
pavyonda kadın oynatmak gibi bir şeydi...

Kırkbeşlik bir kadının baldırından
hayata tutunacak kadar
düşkün adamlardı hepsi de...
Oğlu Kamil askere gideceği hafta,
kardeşinin topunu almak için
inmişti kuyuya...
Beline ip bağlasalardı keşke...

Aslan parçasını, elinin kınasıyla gömünce,
Erkenden menopoza girmişti o da...
Evli barklı adamlardı hepsi de
Ama fırsatını yakalamışken
hayata tutunmak lazımdı...
Acılı bir annenin baldırından da olsa...

Babam Melahat Teyzenin beyazlığını övdüğünde
Annem; en fazla otuz beşinde,
şefkatiyle bir kadını esirgeyerek sarmalardı...
Ne kızardı babama!!!
Onun gibi olmak isterdim böyle anlarda
Belli ki babam, aklı uçkurunda bir hovarda...

Kamil bahçeye limon ağacı dikmişti,
Olmaz ki Ankara’nın soğuğunda...
Melahat Teyze gözü gibi bakmıştı ağaca,
Dibine kül dökmesi de ondandı...
Yine de kurudu...
Ben de içime diktim
Kamil’in limon ağacını...
Yaşasa belki yavuklum olacaktı...
Şamil dedi ki "abim istetecekti seni, askerden döndüğünde..."

@merijaani