İçtiğim suyun gölgesinde bile kan revan içindeyim
Cennet yollarındaki gizli tutsaklığın varisli elleriyim
Ay hilâl gözlerinde kaybolmuş yüreğin ezgileriyim
Kırılan hisli umutlarımın titrek kuytulu köşesiyim
Akşamlaşan hayatımın sancılarıyla geceleşiyorum.

Artık nefeslendiğim koca kent uzun uzun ağlıyor
Bedenimi talan eden duru sessizliklerim kararıyor
Bu gece etrafta çılgınlık yapmak aklımdan geçiyor
İçimdeki çocuk duvarlara resmini boyamak istiyor
Yine bugün yokluğunun hükümünü giyiniyorum.

Boynu bükük bir ceylanın savrulduğu mezralarda
Güne uzanarak kızışan güneşin ateşli ışınlarında
Uzunca katılaşmış bir yüreğin suçlu bakışlarında
Hırçın dalgalarla solunan buzların hırlı havalarında
İçime seni sığdırarak nefesini hissetmek istiyorum.

Mehmet Öksüz/ Eflatuni Mısralar