Kördüğüm
Kördüğüm
Duydun mu. İki koltuğumun arasın da Kaç dostun derdiyle dertlendiğimi Duydun mu. Kaç namert sürüsüyle Arkamdan hep hançerlendiğimi. Halbu ki. Uzanan her ele, zeytin dalı oldum İsteyene gül dalında yaprak açtım İsteyene kahve tadında edep sundum Dost ateşe düşmeden, sessizce Küle ben döndüm. Anladım ki. Yüreğime değen bir nehirdi düşümde gördüğüm İnandım ki. Ancak mahşerde çözülür böylesi kördüğüm.. |