Geceden Siyahtı Hüzün
Düşlerin ölümüne tanıklık eder geceler, sen uyurken
Göz kapaklarında mahur bir ağırlığı vardır siyahın Rüyasına gizlenen mahrem gülüşlerin, koynunda titrerken Avuç içlerine düşer gözyaşları, yutkunulmuş ahların Her sevdanın masalı başka finalle biter, ağır aksak Korkuların ardına gizlenmiş yoğun bir hüzün vardır Gecelerin ak yanına düşen feryatların sesi yasak Vurgun yemiş dalgıç kadar şaşkın ve kırılgandır Yalan sevişmelerin ardında seyrek bir sızı kalır Günün çığlığında tükenir son nefesi, ayrılıkların Sorgularımda eksik bir yan bulamadan daha Gözlerime buğusu dolar amansız pişmanlıkların Deli boranlarda savrulurken hüznün ak saçları Renklerini dağıtır gökkuşağı, uçuşan her teline Hep “sevmiyor” diyen papatyadan yaptım taçları Çıkardım artık saçlarımdan, ekledim seher yeline Düş ki, çığlığı kesildi kimsesiz uykularımın Gözlerime çekerken hüzünden kara bir sürme Durağan aşka inat bağları çözüldü ayaklarımın Gece sabaha kavuşurken tam, gitme vakti ölüme… |