..korsol yanımın kıyısına vurup korkuyorum kalbimin deli sancısından öyle tarifsiz ki ruhum yalınayak uykularımda bileklerimde ayarsız bir şahlanma benliğim delik deşik o masum bakışın hücrelerime işleyen şefkatinin çocuk yüzü sanki kelebeklerle boyalı gökyüzüm ve ortasında koca bir kor yıldızlara bakınıyorum tutunmak için yıldızlar hep, geceye küskün yüreğimin dibe batmışlığını gözlerim haykırıyor ve yine köhne ellerim kaldırıyor tüm yükü ellerim ki sadece nefessizliğinin yorgunu ..... avuç avuç acı var dualarımda ömrümce kirpiklerime ekmişken sevgini düşmeden durmalısın göğümün gül yüzünde ..sakın gitme kuzeyinkızı / babama |
Şiirin öyle derin ki ta derinlerimden yaktı yok etti ruhumu
Geçen okumuştum ama yorum yazamamistim nedeni de ağlıyordum ve yazmak istemedim o anda..
Baba yerini ne doldurur ki ne kardeş ne abi ne akraba..
Çok güzeldi cok ben yokluğu ile sınananlardanim sen bu yarayla sinanma bitânem...
Şiirin yüreğime dokundu...sevgimle hep opuyorum siir yuregini seni seviyorum be