MASALLARIN KADINIUykusuz geçen gecelerim Sensiz geçecek günün habercisi bana Pas tutmuş,sararmış aynalar kırıyorum Kan çanağı gözlerimi yıkarken Asılan çerçeveden çıkıyor o an yüzüm Yıkılıyorum Yumruklar atıyorum yine duvarlarda Attığım her adımda Sen düşürüyorum caddelere İçimde bir firari oluyorum Sana uzanacak tüm yollara Mayınlar döşüyorum Her aklıma düştüğünde paramparçayım Yüreğim yeşil ırmaktır sana Bazen bulanık bazen berrak akan Sen üzülme Ressama karakalem cizdirmişim Yaralı yüreğimin derinliklerine Siyahi sevmiştim bu yüzden Ağrılarını sığdıramıyorum kalbime Kırmak gerekiyor UMUTLARI Bir ağrı gibi saplanıyor cümleler içime Yorgun nefesler çığlığa dönüyor İzmaritler kül tablasından taşıyor En son gözlerimi söndürüyorum Tiktak sesiyle uyanıyorum saatin Sana sormam gereken kelimeleri Kendime soruyorum Kendini inkar eden bir sıfatla Çiziyorum sana söylenecek cümleleri Üzülme sen yine de Yarasına küsen o kabuk düşüyor… Dalgaların vurduğu Kayalar düşüyor gözlerime Taşların üzerine oturmuş Masalların kadını el sallıyor Omuzlarına düşen saçlarını Savuruyor rüzgarlara Ve bir kadının masalını anlatıyor Simit fırlattığı martılara |
Şiirde ne güzel bir anlatım olmuş...
KUTLARIM...
Duyguların var olsun...
........................................... Saygı ve selamlar..