Durgun denizin kıyısında
Bir durgun denizin kıyısında
Sıcak bir yaz günü Rüzgarın hiç esmediği Gecenin karanlığında doğan ayın ışığı Yansıyordu dalgın gözlerime Lakin aklım çıkmaz sokaklarda kısılmıştı Yorgun ayaklarım yalpalıyordu Keskin bir şekilde sağa sola Ve ıslak kuma bata bata Kalp atışı zayıflıyor Azralin nefesini ensende Soğuk bir şekilde his eder gibiydim Kendimde bile firar etmiştim Sanki dünyada varlığım yokmuş gibi Bazen insan kendinde bile kaçar O günlerde birindeydim Suskunluğun arkasına saklanarak Rotamı kaybetmiş gibiydim |