HÜZÜN DUVARI
Her mevsime şiir yazmayı kim öğretti bize
Sözcükler yoruluyordur belkide O yüzden isyanlar dillerden dillere... Bir kapı Bir pencere ardı Biraz da akşamın sabahı Bahanesi ayrı mevsimlerin adıydı... Oysa ki süzülüp gelen ince bir hüznün Yahut anlık bir mutluluğun Bir tek adı vardı Hepsi sıkışıp kaldığın dört duvar kenarı yalnızlığındı... Mevsim geçer Sözler biter Bir tek anlık mutluluk Hüzün duvarını yıkıp gider... Aybüke |
Hep UMUTLU
Hep SAĞLIKLI
Hep HUZURLA Kalın...
..........................................Saygı ve elamlar..