DÖNERMİŞ MEĞERAnlarsın olunca heba tüm emek Ömür çarkı boşa dönermiş meğer Muhannet elinden yenilen yemek Ağılı bir aşa dönermiş meğer Değişsin dilerse kaderi çizen Altüst olur cümle kurulu düzen Mevsimler sırayı şaşırır bazen İlkbahardan kışa dönermiş meğer Can candan soğursa türlü sebepten Yürek et parçası olurmuş hepten Sevgiyle merhamet çıkınca kalpten Mermerden bir taşa dönermiş meğer Paça sıvanırsa dere görmeden Kanarmış ayaklar suya varmadan Menzile maksuda daha ermeden Yol yeniden başa dönermiş meğer Tezgâhını kursan gülün dalından İlmek ilmek örsen zülüf telinden Aşk kumaşı cahil terzi elinden Kırpılıp da kuşa dönermiş meğer Yüzüne vurunca acı gerçekler Daha gonca iken solar çiçekler Umut bağladığın -“cak”larla “-cek”ler Bir gün gelir “-mış”a dönermiş meğer Herkes ömür sürer kendi halince Yazılan yaşanır vakti gelince Rakibin doğuştan şanslı olunca Yek atsa da şeşe dönermiş meğer Rotayı emanet edersen köre Kaybolup gidersin göz göre göre Kanıp görünüşe basma her yere Kuru tahta yaşa dönermiş meğer Kara yazılmışsa bahtın ezelden Farkın kalmaz yelde uçan gazelden Mülkî der ki nasip yoksa güzelden Çirkinler de hoşa dönermiş meğer Aslan AVŞARBEY (Mülkî) 05.07.2018-Eskişehir |
Kutlarim güzel şiiri...
..................................... saygı ve selamlar.