ne sana gelişimi duyabildin
ne de sokak başlarını mesken tutan cılız lambalardaki titreyişimi
şah damarının hangi gölgesinde kaybettim kendimi
inan, bilmiyorum



yıldızlar dahi ismini haykırırken
maviliğin derinliğine kanat çırpmaktan vazgeçti serçeler
ve bir zamanlar
sarıp sarmaladığın gözyaşlarımın sebebini unuttum
ezele, vebal oldu anılarım



"çocukluğumun hasretiyle
ölüm kokan gözlerinin derinindeyim "

hele bir de
yüreğime mürekkep olan bakışların yok mu
sanki, hiç güneş görmemiş bir karanlığa mahkum gibi gözlerim
-kanatları sarhoşluğumla kırılmış anka misali

....




lütfen anne
kederimin narasını dizginleyecek bir şiir bul bana
her ne kadar tozunu silkelemeye kalksam da
tereddüt etmeden süzülüyor sensizliğim avuçlarımdan
ve yine susuyor içim
telafisi olmayan hüzünlere








emelgüneysu//.......