BULAMADIMBir sabah uyandım erken Bende beni bulamadım Dün bitmişte yarın gelmiş Geçen dün" ü bulamadım Hakkın divanına durdum Şu gönlüme soru sordum Baktım ki boş önüm ardım Bende seni bulamadım. Yere basıyor ayaklarım Kıpırdıyor dudaklarım Vücudumu gıdıkladım Canda teni bulamadım Herkes gitmiş eşim dostum Yerlere serilmiş postum Unu eleyip eleği astım Yaşamda huzur bulamadım Varlığımda beni sevdiler Hep vardan yiyip içtiler Yokluğumda def ettiler Kötü gün dostu bulamadım Bunlar yaşamın cilveleri Bilemedim kötü ve iyileri Yalan dünya yordu beni Gönül dostu bulamadım Bu son deyip uyuttular Gelip salımdan tuttular Toprağa verip unuttular Gönülde yer bulamadım Gönlümü ummana saldım Ferhat gibi dağlar deldim Bir gün dediler ki öldün Bu canı tende bulamadım Şair İsmail der gülemem Ben neler ararım bilemem Sevdiklerim yok göremem Samimi dostlar bulamadım İsmail Detseli 12 05 2005 ev sabah saat 05 |
Kim bilir, belki...
Sanmam...
Yürekten tebrikler, bam telimize dokunam şiire ve Değerli Şairimize...
Nicelerine inşaAllah. ..