Konaktan
aşk gemisiyle indik denize
Kordonda süzülüyoruz bak yüze yüze
Konakla karşı yaka bakar göz göze
Aşkını kalbime ördüm sindirdim
Yıllar var kalbimden çıkmaz
İzmir lim
Kadife kaleye çıksam baksam buca ya
İsmin düşer gönlümden dilime
heceye
Çok yalvardım ulu yaratanım yüceye
Alevli
aşka soğuk su döküp söndürdün
Aşk dikeni vücudumdan çıkmaz
İzmirlim
Mersinli çam dibinde eviniz yol uğrağımdı
Gençlik yıllarımda benim
aşk otağımdı
Altmışlı seneler tam gençlik çağımdı
Beni ummanda bir sefine ye bindirdin
İçimdeki
sevgin hiç bitmez
İzmirlim
Biz o yıllar Bornova da fabrikadaydık
İlk
sevgiyi orda tattık
aşkı yaşadık
Gecelerimizi uzun sabahlara uladık
Bu
sevgi ve
sevdamız hiç bitmez gibiydin
Buselerinin tadı dudağımdan gitmez
İzmirlim
Binerdik konaktan biz
aşk vapuruna
Urla Çeşme Balçova dan İncir altına
İzmir körfezinden kordon boyuna
Sen bana ben sana
aşk deniziydin
Bu denizden hiç su eksilmezdi
İzmirlim
Tatil günü mekânımız Basma ne Garı
Aşk yuvamız kültür park
İzmir fuarı
Gönlümüzden akardı o
sevda pınarı
Güzelim sen on sekiz bende yirmiydim
Şu gönlümde
aşk sevdası yanan
İzmirlim
Ozan İSMAİL derki o gün ki
aşkı yaşatan
Sevgilim mersinliden bense Eşref paşadan
Babası oldu
aşkımıza olmaz noktası koyan
Bu
aşkımızı Aydınlı bir terziyle sona erdirdin
Sana kıyamam mutlu ol sen güzel İZMİR lim
5 Nisan 1974 köy İsmail Detseli