Ana
vatanımsın
baba yurdumsun
Ruha gıda veren bitki örtümsün
Hem tesellim benim hem de derdimsin
Aşığım ben sana güzelim
Konyam
Çok yerler dolaştım çok şehir gezdim
Yıllarca
gurbette canımdan bezdim
Tırnaklarım ile toprağı kazdım
Senden alasını görmedim
Konyam
Köyde hem okudum hem çoban oldum
Genç yaşımda birçok hülyaya daldım
Yine ekmeğimi ben sende buldum
Yaşadığım yersin sen güzel
Konyam
Yaşım on dört idi
gurbete gittim
Yaban elde otel hanlarda yattım
Seni unutmadım hep ziyaret ettim
Kursağımda aşım çorbamsın
Konyam
Evim barkım yuvam buradadır burda
ALLAH kullarını bırakmaz darda
Bereket var yazda kışında karda
Yaşadığım köyüm şehrimsin
Konyam
Köylerde
muhabbet sohbet b
aşkadır
İşleri çok zordur
ekmek taştadır
Ayağında çarık başında şapkadır
Çalışkan insanlarına aşığım
Konyam
Kitaba sığmıyor ismin satırların
Dünyaca ünlüdür ULU yatırların
Âşıklar otağıdır güzel meramın
Selçuklu b
aşkentim güzelim
Konyam
Yöreye has konuşulur dillerin
Şalvarla salınır tüm güzellerin
İsmine yakışan belde köylerin
Buğday ambarısın sen güzel
Konyam
Alaattin tepen var ünlüdür ünlü
Bütün şairlerin sendedir gönlü
Parklar bahçelerin
çiçekli
güllü
Mevlana şehrisin sen güzelim konya
Ozan İsmail’im de sever
Konyayı
Aşık pansumanla sarar yarayı
Yazın özler soğuk sulu yaylayı
Senin her şeyine aşığım
Konyam
İsmail Detseli 28-10-2001
Konya