Bir kabulleniş belki de her hayatın meali ve herkesin kendisiyle hesaplaştığı.

Sunumu duyguların.

Suç addedilen ne ki? Bazen geniş açılı bir pencereden odaklanmak bazense kısır döngüye müdahil olmak…

Bir hayal ya da büyüyen maneviyat sadece kişinin özüne dair ve dünyayı kucaklama arzusu.

Sevmek ve inanmak bir suç değil oysaki.

Çalıntı da değil öte yandan hele ki insanlar hayal kurmak yerine hayalleri bile yargılarken…

Meziyet sahibi ruh en asil farkındalık ile odaklanmışken hayatın gerçeklerine nasiplenmek kısıtlı güzelliklerden meali aslında hayatın gizemine dair bir çözümleme ve hayatını idame ettirmek adına kulaçlarken evreni.

Sevgisizlikten muzdarip gönüller zaten hayallerin ve yaşama sevincinin çok uzağında bir ömür sürmekte.

Kısıtlı bir zaman dilim yaşamak bu anlamda özgür ruhun coşkusu yansımakta güne ve genele.

Yazmak aşkla…

Yaşama da şerh düşmek…

Ötesi de var ve bunu yansıtmak yine hayatın size kattıkları ve çaldıklarından çıkıp da yola kalemin ne yazacağını siz dahi bilemezken…

Varsın çalınsın her şeyiniz.

Varsın ötelensin hayalleriniz ve benliğiniz.

Çalınmayacak çok şey var herkesin asla tahmin edemediği ve bunun tespiti sadece Hakkın nezdinde siz neye tekabül ediyorsanız inancınız mütemadiyen katlanıp sevgiye de damganızı basmışken.

Saf addedilen.

Aşağılanan ve görünmezden geldiğiniz.

Ne gam!

Sevmek kimsenin tekelinde değil hele ki kalem ile ruhunuzun sesi çıkmışken arşı alaya…

Mücbir sebepler sevgili Lal…
Aşkın kıyamında ince bir çizgide yürüyorum:
Önceme ihanet ettiğim bir dünya
Ne de olsa dünde kaldı mantıkla olan
Ömürlük kavgam.

İhlal ediyorum tüm kuralları, tüm düzeni:
Kayıtsız ve kayıpsız sevgiler diliyorum Tanrı’dan
Baş aşağı edilmişken düzenim
Şerh düşüyorum kâh güne kâh geceye:
Ama ne için?
Bilir misin Lal?

Aşkın hümayunu tüm olup biten
Gecenin de zikri
Ve ömrün yongası.
Az evvel tahliye ettim içimdeki
Kayıp yıldızı.
Bir haleyim ben
Ve ismimle hemhal
Gülmeyi arzu ettiğim bir deli fişek!
Cahil cesareti ile sevdiğim yetmedi ki Lal.
Sevilmeyi özümseyip
Sevmeden geçen günüme lanet yağdıran
Ve habisli nefret yüklü urları
Karıp da hazin kabrinde şeytanın
Aman vermediğim devran
Sor bakalım; kim için?

Dengimden yoksunum madem
Matemimle örtüştüğüm halemde…
Derdimle iştigalim hem…
Sustum ben sen zaten hiç konuşmadın Lal:
Söylemeni dilerdim yürekten
Hangi med-cezire yüklendiğin
Hangi yüreksizlerle hasbıhal ettiğin…

Cereyan eden dokusunda ölümün
Kundaklandım Lal.
Bilip bilmediğim ne ise sınandım da.
Serlerime ortak ettim
Sırlarımı da hibe.
Sevgiden sönen gözlerin ferinde
Gördüm ben laneti ve ölümü.
Ölümü bile sever mi insan?

Hadi düşler kuralım seninle:
İkiden bir dünya ediyorsa inan
Ben de varım bu savaşın ta içinde:
Kendimle iştigal
Kimsesizlikle hemhal zaman zaman.

Zaman tükeniyor sevgili Lal:
Tüketildiğim kadar tüketmeyi sevmedim ben.
Sevdiğim kadar sevilmeyi ise…
Asla talep etmedim inan.

Gidelim el ele
Unutalım
Biz bize şiirlerle yaşayalım Lal.
Yaşadığımız kadar da yaşatalım:
Bir düş’ten ne çıkar?