ÖLÜME TERK EDİLEN ŞİİRLER
Ben de şiir yazacak akıl mı kaldı,
Duygular öldü, kaygı çoğaldı. Hayat mücadelesi başladı. Borç gırtlağa dayandı. Sırtımda bir sürü bıçak darbesi, Üstüme gelenlerin de arbedesi. Bulunmaz oldu evin bile adresi. Çıkmaz oldu Mustafa’nın gür sesi. Kestiler, kırdılar, incittiler. Susturdular, yordular gittiler. Öyle naif ve kibar şiirlerimi. Zehirleyip ölüme terk ettiler. |