Ağlıyorum!
Ağlamak istikametsiz gönlümün tesellisi
Kalksın gönlümdeki gaflet perdesi
Genişletsin daralan sinemi


Sevgili Zühal…

Her gözyaşı gökkuşağı getirir unutmamalı hep güzellik penceresinden bakarsan ağlamakta güzeldir…
Yine içten dizeler yine gözle gönülle yağan yağmurgülü kokulu içlenişler çisil çisil…

Bak gözyaşı nelere kadir bir yazımdan biraz uzunca bir bölüm ama…


Gözlerimiz o her renk bakan, dünyamızın pencereleri ve gözyaşlarımız, yani yağmurlarımız…
İnsanın doğasında vardır ağlamak. Üzülünce, sevinince hep bir neden vardır ağlamak için. Hatta ihtiyaçtır bazen, hiç sebep yokken de ağlar insan, çünkü bir boşaltımdır gözyaşı dökmek. Hisleniş insanı etkiledikçe ini verir yaşlarımız.
"İstatistikler, insanın yaşamı boyunca 95 litre, yani yaklaşık 10 kova gözyaşı döktüğünü söylüyor. Birçok filozof, bilim insanı ve şair, gözyaşının bir "katarsis", yani temizlik etkisi olduğu fikrinde birleşiyorlardı. Fransız filozof René Descartes, ağlayabilen insanın sevme ve merhamet etme becerisine sahip olduğunu düşünüyordu. Ağlayamayan insanın içi sürekli artan bir nefret ve korkuyla doluyordu. Romalı şair Ovidius, 2000 yıl önce: "Ağlamak, öfkeyi siler", demişti. "
Hasta olmayı da önlüyor ağlamak, çünkü ağlamanın etkisiyle dışarı atılan salgılarla birlikte beyin de rahatlıyor.
"Bebekler, gözün kornea tabakasını nemli tutan ve enfeksiyonlara karşı koruyan gözyaşını doğuştan itibaren üretiyorlar. Ama gözyaşı bezlerine giden sinirler altı haftalık olduklarında olgunlaşıyor. Gerçek gözyaşı dökmeye o zaman başlıyorlar. Bebekler, engel tanımadan ve toplumsal kuralları gözetmeksizin ağlıyorlar."
İlginç değil mi?
"1662 yılında Danimarkalı anatomi uzmanı Niels Stensen, kadavra üzerinde çalışırken gözyaşı bezlerini keşfetti. Nihayet, gözyaşının nereden geldiği ortaya çıkmıştı. Ancak ağlama eyleminin nedeni aydınlatılamadı."
Bazen şiirleştiririz gözyaşlarımızı onlar da bizim yağmurlarımızdır, göğümüzün bulutlarından akan. Gözlerin rengini değiştirmekle kalmaz yüzümüze farklı ifadeler de yükler ağlamak.
Anlıktır ağlamak, bazen en ufak bir olayda, bazen de en zor durumlarda sığındığımız bir limandır. Belki de yüreğimizle dertleştiğimiz anlardır.
Bazen en büyük silah, bazen de içimizin yansımasıdır. Bir de timsah gözyaşları vardır. Yazık ki o ağlamanın değeri yoktur sadece duygusal sömürüdür. İnsanoğlu her zaman ki gibi her şeyi lehine çevirmek için akıllıca kullanır.

Nasıl güzeldir masum gözlerden akan yaşlar, sanki yıkanır gözbebekleri kendi duygularıyla. Ve sonradan çıkan gökkuşağı sevinçlerle bakar size, duygunun sınırsızlığını yaşarsınız.
Yaratan neleri düşünüp yaratmış, ağlamakta bunlardan sadece biri. Yaşamın zorlu anlarında gözyaşıyla ona yaklaştığımızda içimizde hissettiğimiz rahatlık bir başkadır.. Yüreğimizi olduğu gibi açarız gözlerimizi saklamadan. Ağlamanın hayatımızda gerçekten büyük rolü var ve güzeldir ağlamak. Çok şiire, yazıya, resimde vazgeçilemeyen konudur gözyaşı.

Ağlamak da bir ihtiyaçtır, göğünüzün yağmurlarından en çok sevinç gözyaşlarınız aksın.
Gözler ne renk olursa olsun aynı renk akarlar…

Her daim sevgimle, şiirle....

Neslihan YAZICILAR tarafından 5/26/2008 8:35:27 AM zamanında düzenlenmiştir.