Yaz
Kendimle konuşmayı öğrendim bu sabah.
Yalınayak bir denize koştum. Bir martıyı öptüm kanatlarından. Ürkek bir serçenin ellerinden, Yaz yağmurlarının rahmine karıştım böylece. Sen hala olmayışımı ezber bozuyorsun, Ve inanıyorsun her söylenene. Var say ki ; Benim kırgınlıklarım, Yorgunluklarım hep kendimeydi. Anlatmak isterdim ama, Bundan sonrası uzun hikaye... Özge Özgen |
Hoşgelmiş Özge...