Güldürmedin beni
bu dünya dönüyur neyime
ayrılık acı düşmüş payıma heves etmiyurum şöhretine şanına mecburen yaşıyurum içinde huzurumu kaybetim dünya ekseninde mutluluk bile uğramaz kapıma bu yüzden küstüm kaderime dünya güveneyim neyine haksızı güldürdün haklıyı soldurdun yaşadıkça yüreğime dert doldurdun beni yaşayan ölüye çevirdin gülmeyi unuturup ağlamayı öğretin yanarım içten içe dumanım çıkmaz dışa hayatımı cevirdin kışa alışamadım sendeki hain bakışa yüreğimi kapatım sahte alkışa anladım senle çıkamam başa var sen bildiğin gibi yaşa sayende kalbim döndü taşa |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar