"Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır
rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor
sende seyrediyorum denizlerin en mavisini"



Cahit sıtkının aşk şiirini ekledim mektubuma

gözlüğünün camından tahtada ders anlatan hocaya baktım
iki buçuk derece miyoptu gözlerin
ve bembeyazdı dişlerin
güldüğün zaman kocamandı dişlerin
sarkmıştı kulak memelerin
pamuk ellerin ne kadar beyaz
ne kadar kahverengiydi saçların
mektubumun ince zarfının altında postacı amca,
okumuştu o iki sihirli kelimeyi ve bu nedenledir ki
kızmıştın bana
kenarı hasret kokan sayfalara yazdım gecelerce
"Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini"
Yaradan acıdı bana seni çıkardı karşıma;
kalabalık bir sokakta...
ağır poşetlerden taze soğanlar sarkıyordu
ve ton ton teyzeler dönüyordu pazardan
sırtı bana dönüktü askerin
o tombul teyzenin arkasında seninle el ele
emirlerini bekliyordu o üniformalı asker
ve iki buçuk derece miyop gözlerine bakarken
gözlerinin içi gülüyordu.