Yunus'aYunus’a Denizler köpürür eğilir dağlar Rüzgar dile gelir yel Yunus diye Gözlerim yağmurdan bir sağnak çağlar Akar gözyaşlarım sel Yunus diye Şimdi bir karanlık var çehrelerde Ahlak yitirilmiş namuslar yerde Kimler mani olur bahtıma perde Takat yok kalkmaz ki bel Yunus diye Kapanmış yollarım ömrüm de keder Gece bir siyah el ciğerimi yer Meded Ey Yunus’um bu vuslat yeter Açtım ellerimi gel Yunus diye... Prof.dr.k.arslan gazioğlu |