yağmur ağlayışı...
Yağmurun camda ağlamasını izledim bu gece
Çocuk gibiydi... Yanaklarından uzun uzun süzüldü yaşları Kim acıtmıştı ki canını Kim kırmıştı... Kim bilir hangi duada geldi de Yanıldı Kim bilir hangi çöle düştü de Kumlarda yandı Kim bilir hangi mevsime denk geldi de Bu denli ağladı... Ne kadar nazik ve sessiz ağlamaktır o Istesen rüzgâra da kapılırdın Istesen çölü deryasına kavuştururdun Istesen beddua olurdun Ama inceden kendini boğuyorsun... Sende haklısın Ve sende yalnızsın İlişip kaldığın bahardasın Dinleyen olur diye belki zannın... Yok ... Dinlemez Duymaz Kimseler sormaz Anlamaz Dinleyen olsa da Süzülen yaşlarını kendinden öteye çıkarmaz.. Aybüke |