AY'IN SARI AYAKLARI
Nasılda gülüyor doğa
Bin bir renkten libasıyla Kirli eller dokunsa da Kirletmez bir nebze doğrularım Şafak ağlamakta her gün Gecenin ırmağı Çağlamakta göz bebeklerinde Binlerce sır saklı bilirim Kozalakların gözeneklerinde Anlarmısın sensizliğin hiçliğini Kabarır dehlizlerinde yüreğimin O yüzden umurumda değil Kış ve boranlarım Bir iklim doğar evrenin parmaklarından Dizilir on iki ayın vurgunluğu Saklar yazı avuçlarında Yakar temmuzu Denizle dalgalanır ay’ın sarı ayakları Şavkı vururken karanlığa inat Kıyıya vurur bir balıkçı teknesi Yorgun argın telaşlı Bir hüzün perdesi gözlerinde Tıpkı benim gibi Kıyıya vurmasından korkarım şiirlerimin Issız adamlar boyar rengini şafağın Uzak haykırışlar çizer afaklara yakın Nereye gider bilemezsiniz Direği kırık bir yelkenlinin Belki fener tutar ona Ay’ın sarı ayakları HÜLYA ÇELİK |
Issız adamlar boyar rengini şafağın
Uzak haykırışlar çizer afaklara yakın
___ Kutlarım şairem yüreğine sağlık ..
Sevgimle