Edebiyat Defterinde tanıştık, ailece buluşup, görüşüp dost olduk…
Geçmişte; kahraman kadınlarımızdan bir kısmını kaleme aldığımız
TÜRK KADINI
Ve tüm kadınların ortak acılarını irdeleyen
ÂDEM ’DEN İSRAFİL’E
İsimli iki ortak şiir yazdık.

Güzel yurdumuzu bir şekilde anlatarak, şiir ortaklığımızı sürdürelim istedik.
Kuzeybatı köşemizden başlayarak, karada ve dış denizlerde sınırı olan
İlçeleri numaralayıp birer dörtlükte anlatıyorduk ki:
Eyüp itiraz etti: “- Demirköy Karadeniz’den başka deniz tanımaz.
Bak, benim öbür yanım Marmara. Ben iki kıta isterim.”
Bu sefer Demirköy arkamızdan bağırdı;
“- Hey! Ben de iki kıta isterim. Hem sahil ilçesiyim hem de sınır ilçesi.”
Çıldır’a geldik ki; Çıldır hırsından çıldırmış. Beni Posof’la bir tutamazsınız.
Hem Gürcistan’a hem Ermenistan’a sınırım var. Ben iki kıta isterim.”
Aralık’tan tok bir ses geldi: ”Hop hop deveden büyük fil var, haddini bil!
Benim Ermenistan’a, Azerbaycan’a ve İran’a sınırım var, üç kıta isterim.”

Marmara Denizi’ne kıyısı olan ilçeler de ayağa kalkmazlar mı?
Size ne oluyor dedik?
“- Barış zamanında boğazlardan transit geçiş, Montrö Antlaşmasına göre;
Bayrağını açan her gemiye serbesttir. Gece gündüz yüzlercesini seyrediyoruz. Biz de sınır sayılırız.
Birer kıta da biz isteriz!”

“Haklı söze Hacı Baba’n ne desin?”
Mecburen “- Peki” dedik.
Orasından burasından şurasından derken:
SAHİLİNDEN SINIRINA TÜRKİYE
Çıkıverdi ortaya.
( Allah’tan Van civarında duyulmadı olay, Van Gölü’ne oralarda ‘Van Denizi’ derler de )
EYLÜL 2016 da başlamıştık yazmaya…

1’nci Bölüm KARADENİZ SAHİLİ; 12 Kısım, 74 Kıta
2’nci Bölüm DOĞU SINIRI; 4 Kısım, 24 Kıta
3’üncü Bölüm GÜNEYDOĞU SINIRI; 4 Kısım, 27 Kıta
4’üncü bölüm AKDENİZ SAHİLİ; 6 Kısım, 36 Kıta
5’inci Bölüm EGE SAHİLİ; 6 Kısım, 40 Kıta
6’ncı Bölüm TRAKYA SINIRI; 2 Kısım, 10 Kıta
7’nci Bölüm MARMARA SAHİLİ; 9 kısım, 51 Kıta…

MART 2018 de yani; tam 18 ayda geldik işin sonuna, çok şükür…
Toplam olarak; 7 bölüm 43 Kısım ve 262 Kıtalık bir şiir oldu…

Tek numaralı kıtaların yazılması Hicran’a,
Çift numaralı kıtaların yazılması Süleyman’a,
Takdir kaldı okuyana.

Hicran AYDIN AKÇAKAYA ve Süleyman KARAMAN

AKDENİZ SAHİLİ

ERDEMLİ ’den ANAMUR ’a



Ören yeri doludur gez, gez bitmez ERDEMLİ,
Orman funda dağları gerisi bahçe tarla
Her türden sebze meyve bahar dalı bademli,
Ağaçta kavunundan kivisine ısrarla… ------------ Süleyman KARAMAN


Paradeniz ve Akgöl Ramsar korumasında,
Göksu ırmağı böler SİLİFKE ’yi ikiye.
Üstü beyaz köpüklü, ayranı var tasında,
Hamçökelek, Mandilli, Türkmen kızdan hediye. ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


GÜLNAR Hatun kurmuştu Türkmen şehri yaylaya.
Bağına bahçesine alternatif serası,
Köylerde halı, kilim, aş getirir Leyla’ya.
Dağlarda buğday, nohut bir yandan da merası. ---------- Süleyman KARAMAN


Harçsız tutar Dörtayak, kesme kireç taşını,
Akdeniz foklarına yuvadır Gilindire.
Tarlasından çıkarır AYDINCIK’lı aşını,
Sarıkeçili Yörük konargöçer ha bire… ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


BOZYAZI ’nın denizi foklara temiz yuva.
Muzları cam seradan gülümser yan bakana...
Turunç, çilek, fıstıkla lebalep dolu ova,
Tarım ana meşgale, balık ava çıkana. ---------- Süleyman KARAMAN


Anamur Türkiye’nin en güney ucundadır,
Rüzgâr fısıldar sana; ‘’gitme biraz daha kal.’’
Antik çağdan bugüne, tarih avucundadır,
Muz ve çilek yetişir, iklimi tropikal. ------------- H.Aydın AKÇAKAYA



-23-