eyvallahfarkında mısınız bilmem ama hayat denilen ince bir çizgide eşkıya geçişiz… uçurumlaşır nefsimiz sağırlaşır dilimiz körelir ışıklarımız gecelerimiz bize cellat olur biz içimize kış gölgeler kuşatır sokaklarımızı şehrin uğultusuna karışır masallar küllendikçe rengine papatyalar üşürüz tenimizin sancılarına ve devrimlerimize bir avuç güneş düşleriz yankısına dağ dağına yaban yabanına açamayan çiçek olsak ta düştükçe deniz aklımıza yine de nehirleşiriz ırmaklığımıza ve “eyvallah” etmeden sıfatımıza su gibi akar gideriz… ilhanaşıcımayısikibinonsekiz |