Ayrılığı hep çalan türkülere bağlamıştık.
Oysa çalan sazın bir günahı yoktu.
Karalar bağlayan telleri vardı sadece.
Çalıpta söyletmek bizim suçumuzdu.
Hüznü mısra mısra biz yazdık işte.
Bizim de bir günahımız yoktu ki
Kendi kendimize tutmadık kalemi.
Bizi zorlayan yaralı yüreğimiz vardı.
Onun da aslında bir günahı yoktu ki.
Bir sevdaya gönül verip bağlanmıştı.
Sevda terk edince susturamadık bir türlü.
Söylendi söylendi durdu yıllarca.
Susturamadık gücümüz de yetmedi.
Sonra tuttuk karalar yazan bir kalem.
O söylendi bizde yazdık beyaz sayfalara.
Yazdıklarımız sazın dudaklarında çatladılar.
Sonra masalarda meze ile alkol buluştular
Bir ondan yedik bir bundan içtik hep
Sonra dolandı dilimize sitemler.
Yandık, sevdaya yine hasret yaktık.
Ve sonra anladık, gidenin can olduğunu.
Sustuk suskunluk yası ilan ettik yüreğimizde...
Yazan: Sinan TOKER
Yazıldığı Tarih:01/05/2018(04:01) ELAZIĞ