SON NEFESTE
Yangınım, külüm gurbette
Alın teriyim, yaban servette. Doğum kadersiziyim, elbette. Yâd olmuş, bana memlekette. Yâd şarkılar, uzaktan türkülerim. Gurbet vatanda doğan Türklerim. Yabana aş olmuş emeklerim. Yâd olmuş, benliğimi beklerim. Sevinçlerim bile, hüzün olur. Ne tür acı varsa; beni bulur. Ay yıldızım verir, bana gurur. Yâd olmuş, yürek onda durur. Yâd elde, Ay yaban, yıldız yaban. Olmadı, acı gurbet el bize vatan. Kuru ekmek tuzsuz, süt, bal yavan. Yâd olmuş, yüreğime gurbet vatan. Al bayrak, hüzünle dalgalanır. Rüzgâr, hazan gülüne nazlanır. Yapraktan başka, ten de sararır. Yâd olmuş, sıla vatandır aranır. Ne buralı yürek, ne oralı, Sözler acıdır, gözler yaralı, Çok zaman geçmiş ayrılalı. Yâd olmuş, toprağım karalı. Burada yaban, sıla da Alman, Gurbet vatana düştüm, aman! Hasret, vermez oldu derman. Yâd olmuş, vatanında gariban. Ne sevda, ne yar var özlemimde. Tek bir vuslatım var, yüreğimde. Yâd gurbette değil son nefeste Olmak al bayrağın gölgesinde |
Olmadı, acı gurbet el bize vatan.
Kuru ekmek tuzsuz, süt, bal yavan.
Yâd olmuş, yüreğime gurbet vatan..."
İşte ne mana içeriyor dizeleriniz...Bayrağımız ve toprağımız...Kurban olalım her zerresine...Ne gerek var gurbete?...Bize biz dost olalım, yar olalım değil yedi düvel, tüm dünyalar gelse, namerttir geri duran!...Teşekkürler bu anlamlı dizelerinize...Saygılarımla