Edebiyat Defterinde tanıştık, ailece buluşup, görüşüp dost olduk…
Geçmişte; kahraman kadınlarımızdan bir kısmını kaleme aldığımız
TÜRK KADINI
Ve tüm kadınların ortak acılarını irdeleyen
ÂDEM ’DEN İSRAFİL’E
İsimli iki ortak şiir yazdık.

Güzel yurdumuzu bir şekilde anlatarak, şiir ortaklığımızı sürdürelim istedik.
Kuzeybatı köşemizden başlayarak, karada ve dış denizlerde sınırı olan
İlçeleri numaralayıp birer dörtlükte anlatıyorduk ki:
Eyüp itiraz etti: “- Demirköy Karadeniz’den başka deniz tanımaz.
Bak, benim öbür yanım Marmara. Ben iki kıta isterim.”
Bu sefer Demirköy arkamızdan bağırdı;
“- Hey! Ben de iki kıta isterim. Hem sahil ilçesiyim hem de sınır ilçesi.”
Çıldır’a geldik ki; Çıldır hırsından çıldırmış. Beni Posof’la bir tutamazsınız.
Hem Gürcistan’a hem Ermenistan’a sınırım var. Ben iki kıta isterim.”
Aralık’tan tok bir ses geldi: ”Hop hop deveden büyük fil var, haddini bil!
Benim Ermenistan’a, Azerbaycan’a ve İran’a sınırım var, üç kıta isterim.”

Marmara Denizi’ne kıyısı olan ilçeler de ayağa kalkmazlar mı?
Size ne oluyor dedik?
“- Barış zamanında boğazlardan transit geçiş, Montrö Antlaşmasına göre;
Bayrağını açan her gemiye serbesttir. Gece gündüz yüzlercesini seyrediyoruz. Biz de sınır sayılırız.
Birer kıta da biz isteriz!”

“Haklı söze Hacı Baba’n ne desin?”
Mecburen “- Peki” dedik.
Orasından burasından şurasından derken:
SAHİLİNDEN SINIRINA TÜRKİYE
Çıkıverdi ortaya.
( Allah’tan Van civarında duyulmadı olay, Van Gölü’ne oralarda ‘Van Denizi’ derler de )
EYLÜL 2016 da başlamıştık yazmaya…

1’nci Bölüm KARADENİZ SAHİLİ; 12 Kısım, 74 Kıta
2’nci Bölüm DOĞU SINIRI; 4 Kısım, 24 Kıta
3’üncü Bölüm GÜNEYDOĞU SINIRI; 4 Kısım, 27 Kıta
4’üncü bölüm AKDENİZ SAHİLİ; 6 Kısım, 36 Kıta
5’inci Bölüm EGE SAHİLİ; 6 Kısım, 40 Kıta
6’ncı Bölüm TRAKYA SINIRI; 2 Kısım, 10 Kıta
7’nci Bölüm MARMARA SAHİLİ; 9 kısım, 51 Kıta…

MART 2018 de yani; tam 18 ayda geldik işin sonuna, çok şükür…
Toplam olarak; 7 bölüm 43 Kısım ve 262 Kıtalık bir şiir oldu…

Tek numaralı kıtaların yazılması Hicran’a,
Çift numaralı kıtaların yazılması Süleyman’a,
Takdir kaldı okuyana.

Hicran AYDIN AKÇAKAYA ve Süleyman KARAMAN

KARADENİZ SAHİLİ

EYNESİL ’den ORTAHİSAR ’a


Her evin kapısında, berekettir dut, kiraz.
EYNESİL sahiline, kol kanat viran kale.
İlk sırada fındık çay, az sebze, meyve biraz,
Kimisi taze yenir, kimi kışlık nevale. ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


Sis Dağı’nın rüzgârı eser BEŞİKDÜZÜ ’ne,
Göçten önce inekler süslenerek yıkanır.
Taşına toprağına, yaylasına düzüne
Alışan, başka yerde yaşayamaz, tıkanır. ---------- Süleyman KARAMAN


Sofrada başköşede, VAKFIKEBİR ekmeği,
Taş fırının ateşi, güneşi kıskandırır.
Boş duramaz çalışır kadını ve erkeği,
Yeros, Yobol arası bir limanı andırır. ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


Kemençeyi duyanda; ayrı oynar her kemik,
ÇARŞIBAŞI ’nda horon tabancasız vurulmaz.
Kalandar sabahında hane içi polemik
Yıpratır aileyi ev içinde durulmaz. ---------- Süleyman KARAMAN


Lezzette bir numara AKÇAABAT köftesi,
Kokusu, mor sümbülün kokusuyla karışır.
Aman vermez düşmana Türk erinin çiftesi,
Horon vurur kurşunlar, kemençeyle yarışır. ---------- H.Aydın AKÇAKAYA


Karalahana, mısır, hamsinin çorbasına,
Kim doymuş sen doyasın? Burası ORTAHİSAR!
Şalvar giymez kadını düşkündür urbasına,
Horonun üzerine, Faroz ’lusu kol basar. ---------- Süleyman KARAMAN


-10-