m a t r u ş k a i k iDİLEKTİ ÇIĞLIKTI UMUTTU YOLCULUKLARIM SEVDAYDI ÖFKEYDİ KURUP SEYRETTİĞİM OYUNLARIM SOLUKTU ÖLÜMÜN ELİNDEN KURTARDIKLARIM HASRETTİ VEDAYDI MELEKTİ KOVALADIKÇA KAÇAN UFUKLARIM YOLDU ÇİÇEKTİ YAZDIKLARIM GÖKYÜZÜNE SIZDIKLARIM . bir dilekti üflemeden az önce yüreğim geçirdiğim bir çığlıktı boğazım fiyonk ses tellerim yutkunduğum bir umuttu bin yalandı geceler bıkmadan inandığım Yolculuklarımdı .. bir sevdaydı gerisi yoktu gerisi çoktu sol yanım yokladığım bir öfkeydi çığ büyür çağ yürür sakız mı çiğnediğim Kurup Seyrettiğim Oyunlarımdı … bir soluktu hep soluktu ümit yazmaya sürgün defterim Ölümün Elinden Kurtardıklarımdı …. bir hasretti susuzluktu düpedüz kuraklıktı tükendi bulutlarım bir vedaydı başlangıçlara bitmekti ellerinde bir çömlek işlenmeyi beklerdim bir melekti sağ omzumda gitmeden göz göze geldiğim Kovaladıkça Kaçan Ufuklarımdı ….. bir yoldu istisna veyselce kalın kısa kaide bozardım bir çiçekti göğsüm açan iyi ki doğdum iyi ki yaşadım toprağa kazdıklarımdı yüreğe çözdüklerimdi kızdıklarımdı Yazdıklarım Gökyüzüne Sızdıklarımdı İSTİSNA (19 Ocak 2007, Şişli) İstisnalar kaideyi bozar. (önceki şiir: "miyop") |