Ölüm dense, hayat dense aklımdasın.
Mulutluğun başında, özlemin sonundasın!
Bil ki sen bu ömrün baharısın...
Ben gibi kimse sevemez seni!

Bir gün bir şüphe belirirse içinde.
Seni aramış ömür...Sevdan derinde!
Dermanında güzel, en acı derdinde.
Ben gibi kimse sevemez seni!

Her ne dediysen geçen zamanda;
Bitsin bu ayrılıkta, bu hicranda!
Bakarsan, canın yansır bu canda...
Ben gibi kimse sevemez seni!

Gün olur sever, gün olur sevmezsin!
Kaçsan da saklansan da bu gönüldesin.
Sen bu aşkta hiçbir şeyi değiştiremezsin...
Ben gibi kimse sevemez seni!

Parmaklarınla say tek tek yaşını.
Diz aklına gelen anıları, göz yaşını.
Sende sonu, sende buldum başını.
Ben gibi kimse sevemez seni!

Sanatın sırrı iliklerime işledi.
Gözlerin rüyalarımda kışladı.
Hayat dediğin seninle başladı.
Ben gibi kimse sevemez seni!

Herkes göremez kumaşın özünü.
Ermez sırrına bir görüşte yüzünü...
Kimse vermez sana sevdanın sözünü!
Ben gibi kimse sevemez seni!

Kirpiklerinle, vurdun göz yaşlarınla...
Sızlayan gönlümü yaktın bir yakarışla.
Kandıramazsın kimseyi bir bakışla!
Ben gibi kimse sevemez seni!

Burhan SEVİMLİGİL