Gürül gürül akan çeşme ıssız toprak yol
yol boyunca sıralanmış dut ağaçları
gölge yapar bir kaç tane ceviz ağacı
bazı atlılar geçerler mola verirler
kana kana su içerler serin çeşmeden
yol üstünde tek tük evler bir de karakol
jandarma karakolunda karavanada
günde üç öğün askere sıcak aş pişer
hepsi başka başka ilden vatan sathından
Ahmet Mehmet Hüseyine emanet vatan
dar ederler bu yolları yiğit adamlar
köy basıp adam kaldıran eşkiyaya dar
bazı bu ıssız yollardan çobanlar geçer
yaz sıcağında kavrulan dilsiz koyunlar
su içerler yalağından serin çeşmenin
akşam olur batar güneş büyük şölenle
gecelerse karanlık tuzağa gebe
Antepli türkü tutturur yollar Antebe
yanık türküler söylerler sıla üstüne

’Urfalıyam ezelden göynüm geçmez güzelden’

tek kişilik ranzalarda hayaller çift çift
yeni bir gün başlayacak atacak şafak
yurdun her bir köşesinde yükselir bayrak
boğup eşkiyayı kanda iman gücüyle
duyulur zafer çığlığı ışır karakol
buz gibi suyuyla çeşme aydınlanır yol

13/Ağustos/2010/Cuma

Yüksel Nimet Apel