Sensizliği yudum yudum solurken
Aylardan Nisan geldi çattı!
Ağaçlar beyaz, pembe çiçek açtı
Bolluk berket ayı umudum oldu
Yüreğimin kapanmaz yaralarına,
Kim bilir belki de Sensiz geçen,
Ömrümün son demleri geldi çattı!

Yürekten yüreğe delice çağlayan,
Gecenin karanlığına kelepçe vuran,
Saadet çanlarının ahenkli melodisi
Sağnak yağmurlar altında yaşandı!
En büyük tanığı ise yalan nedir bilmeyen,
Riyasız, simsiyah iki çift göz oldu
Beyhude olan sevda masalımıza..!

Gece zifiri sessizliğe bürünürken
Aşkın acı bir o kadar tatlı çığlıkları,
Göğsümüz de devasa güç buluyor,
Işıksız kalan karanlık yüreklerimize!!
Bir nisan sabahına merhaba derken
Güneşle ay misali pervane olup
Umut dolu yarınlara ışık saçıyordu..!!


Şimdiler de,
Mazide kalan masum sevdamla
Ömŕümün son demlerini soluyorum!
Yüreğim, ölüme meydan okurcasına
Son bir defa gülümseyerek bakıyor
Tanıklık eden bir çift riyasız göze..!!

Sonsuz yolculukta gülümsüyor!
Büyülü üç kelime,
Aşkın Devasa Gücü!!!.

10.04.2018 Ankara P.ÇETİN[ /itali