HER ÖMRÜN MİADI VAR...Güvendiğim dağlara kar yağmadı, buz tuttu! Mevsim, ortasındaydı hâlbuki ilkbaharın… Hani erirdi karlar, taşlaşmaya yüz tuttu? Hiç mi faydası olmaz, çekilen ah-u zarın? Yağınca düz ovaya, ilkbaharda mart karı! Düşünürsün; kim öder, Hak’tan gelen hasarı! Çırpınsan bir kuş gibi, olmaz mı inkisarı? Bir gün elbet anlarsın, kıymetini hazarın… Toprak işleyeninse, su kullananın elbet! Lakin takip etmezsen, akmaz ki ilelebet… Gece gündüz uyumaz, tutarsan daim nöbet; Ancak alırsın o dem, kokusunu ezharın… Yaralı bir parmağa, ne yapılsa yaranır? Neden hep buzağılar, yanlış yerde aranır? Bilinen bir dert için, nasıl herkes direnir; Hiç faydası olur mu, yanlıştaki ısrarın? Şu çıkar dünyasında, iyiliğin adı var! Faydasız yaşamanın, söyleyin ne tadı var? Beşer iyi bilsin ki, her ömrün miadı var! Kârdır her neresinden, dönülürse zararın… Karaman-2018/04 TDK: İnkisar: kırılma, gücenme, gönül koyma… Ezhar: çiçekler, Şukufeler, çiçek süslemeleri… Ah-u zar: ah çekip inleme, ağlama… Hazar: sulh ya da barış zamanı, bir kimsenin huzuru… Halil Şakir Taşçıoğlu BİR TEFEKKÜRDEN ARDA KALANLAR... |
Canı gönülden kutlarım.
Nice güzel eserlere İnşaallah
Kocaman yüreğiniz hiç susmasın efendim.
_________ Selam ve Duâ ile ._________