insanlık halleri
gece rock versiyon karalıyor aldırmayın
konuşmadığızda tanırız biz sizi alevli gün ağzında çikolatalı dondurma eriyerek direnmek iyi sahile paylar dağıtılmış gibi renklere ayrım kusurdan sayılmaz mayhoştur her sevişmenin şezlongu biraz af vişnenin dalında hep marka takıntılı yutaklar mecburiyetten sarma olsa makbulümden geçerdi ciğerimin haylaz bronşlarını arayan tütün kolonyası gelen merhametten yoksun tad sokulmalı cehennemi sıcaklığa tek annenin göğüs ucundan düşmüş gibi eşitliği seslendiren soprano ne sevimli vaziyettir hapşırarak ölmek onlar ama yaradılışa inanıyorlar iri taneli tesbih nöbetliyor fısıltılı duvarı sen anlatmadın diyemezler dedim işaret parmağım a-ma doğumunun sancısına kıvrımlanan koridora dönmek iyi döneklik etmeden sonsuzluğa yol siyah urbalı kapıda |