(Okul arkadaşlarıma 2)

Demiş ki Orhan Veli
“Dalgacı Mahmut” şiirinde
“İşim gücüm budur benim
Gökyüzünü boyarım her sabah
Hepiniz uykudayken
Uyanır bakarsınız ki mavi”
Ben “Dalgacı Mahmut” da değilim, gökyüzünü de boyamıyorum
O güzel şair gibi
Türkçenin sözcükleriyle
Doyumsuz şiirler de yazmıyorum
O zaman derler ki bana “Söyle kardeşim
Neden yazıyorsun bunları
Senin yaptığın ne
Lafı evirip çevirme
Ne anlatacaksan oraya gel hele”

Yazılar yazdım önce
Ne kaldıysa yaşadıklarımdan aklımda
“Bölük pörçük” döktüm onları ak kağıda
Sonra bir gün
Resim yapmak düştü aklıma
Öğretmenim beğenirdi, ilgim de vardı
Görünce fotoğraflarının içinde
Bizim Ali Yılmaz’ın suretini
Edemedim
Elli yıl önceki çizgilerim geldi gözümün önüne
Aldım elime kara kalemi

Çiz babam çiz
Çocuklardı, yeğenlerdi
Eş dost, akrabaydı
Derken
Sıraya arkadaşlar girdi
Kimin bulmuşsam sayfasında fotoğrafını
Ölçtüm, biçtim
Baktım gözüne, kaşına
Hepsinden zoru da, önemlisi de gözler
O gözler benzedi mi aslına
Korkma
Ağızmış, burunmuş, kulakmış
Var ya da yok saçmış
Çok kolay geldi bana

Okul ve sınıf arkadaşlarımın
Bu çizgilerle portreler
Tümünün adını yazdım yanlarına
Yetmişli yaşlara yaklaşırken ya da ulaşmışken kimimiz
Geçen mayısta Kırşehir’de hasret giderdik
Buluşma yerimiz olacak
Umarım
Bu mayısta Antalya

O yüzünüzdeki çizgiler
Geçip giden izleridir hayatın
Kavak yelleri eserken belki o yıllarda başımızda
Kuramadığımız dostluğu, sevgi bağını
Şimdilerde kurduk
Sevgili okul arkadaşlarım
Sağlıkla, mutlulukla, huzurla
Yaşayın
…………………………………………………………
Numan Kurt
5 Nisan 2018